De VVD-betuttelings-top-10

Zooo… dus de jankertjes van de VVD hebben een betuttelings-top-tien opgesteld? Je moet het lef maar hebben. Want als er één partij betuttelingskoning is, dan is het wel de VVD.

(Update: na de massale kritiek op het artikel heeft de VVD haar betuttelings-top-tien waarin ze zich druk maakte over het verbod op plastic tasjes en open winkelpuien weer offline gehaald. Wij laten dat van ons natuurlijk gewoon staan.)

Toegegeven, niet als het gaat om maatregelen om de medemens en volgende generaties te beschermen tegen het smeerpoetsgedrag van anderen. Maar qua andere verboden gaat de VVD wel heel wat verder dan een verbod op stinkende uitlaten.

En dan gaat het niet om wauwsie voorstellen die geen mens zich nog kan herinneren (behalve de VVD-stagiair die deze sneue top tien opleverde dan), maar om keiharde maatregelen die de VVD ons door de strot gedrukt heeft in de vorm van staande wetgeving.

Daarom, speciaal voor de VVD hierbij een VVD-betuttelings-top-tien: de top tien van betuttelingsmaatregelen die ingevoerd zijn door de VVD dus. Ondernemers en vrije burgers van Nederland, maak je riempje maar vast want dit wordt niet mals. Zijn we er klaar voor? Daar gaan we:

Verder lezen De VVD-betuttelings-top-10

Politiek Kwartier | De oorlog tegen zzp’ers

COLUMN – Het kabinet begint een oorlog tegen zzp’ers, omdat zij de sociale zekerheid zouden ondermijnen. Maar deze ondermijning van de sociale zekerheid komt van de politiek zelf. En deze oorlogsverklaring maakt het alleen maar erger.

De Speld presenteerde het een paar maanden geleden nog als grap, maar de werkelijkheid achterhaalt ook hier de satire: deze week werd duidelijk dat het kabinet de oorlog verklaart aan zzp’ers.

Waarom? Zelfstandigen betalen minder belasting dan werknemers, maar doen wel een beroep op een deel van de sociale zekerheid. Zo zouden zij het sociale stelsel steeds meer ‘uithollen’.

Dit is echt de omgekeerde wereld. Alsof zzp’ers voor een dubbeltje op de eerste rang zouden zitten! Integendeel: zekerheden zoals werkgarantie (ontslagbescherming), loondoorbetaling (WW), arbeidsongeschiktheidsverzekeringen (WIA) en pensioenopbouw zijn voor zzp’ers veel kostbaarder dan die paar duizend euro fiscaal voordeel per jaar. Zzp’ers kunnen goedkoper zijn voor werkgevers omdat zij zelf een groot risico te lopen, een risico dat te duur is om af te kopen omdat er voor hen geen collectieve regelingen zijn.

Daarom is het ook uitermate beledigend nu van het kabinet te moeten horen dat zzp’ers de sociale zekerheid zouden uithollen: het is juist de politiek die dit laat gebeuren, doordat zij al jaren te belazerd is om voor deze groep mensen betere voorzieningen te regelen. Ik zou zeggen: begin daar eens mee. Verder lezen Politiek Kwartier | De oorlog tegen zzp’ers

Politiek Kwartier | Een nieuwe sociale zekerheid

Het voorstel van de werkgevers voor de sociale zekerheid afgelopen maandag was behoorlijk revolutionair, maar heeft vrij weinig aandacht gekregen. Nederland is duidelijk nog niet klaar om na te denken over een nieuw systeem van sociale zekerheid. Helaas.

Afgelopen maandag stelde werkgeversvereniging AWVN voor om verzekeringen tegen werkloosheid en pensioensparen verplicht te stellen voor alle werkenden> Dus ook voor flexwerkers en zzp’ers.

Een bijzonder revolutionair voorstel. De hele sociale zekerheid zal hiervoor hervormd moeten worden. Het huidige sociale stelsel voor loondoorbetaling bij ontslag, ouderdom en ziekte is namelijk geregeld via de ontslagbescherming en het contractloon. Voor flexwerkers en vooral zzp’ers gaat dit in praktijk niet werken, want die hebben geen contract.

Om dit voorstel te laten werken zullen de WW en het pensioen voor alle werknemers veranderd moeten worden, of liever gezegd: plaats moeten maken voor andere regelingen, die qua premie en uitbetaling niet kijken naar het contract en de ontslagprocedure, maar naar – bijvoorbeeld – schommelingen in het jaarloon.

En dat lijkt mij een veel eerlijkere regelingen, omdat gelijke behandeling veel meer centraal staat. Bovendien zal het tot een grote versimpeling van de WW kunnen leiden. Een transparanter en toegankelijker systeem, met veel lagere juridische kosten en uitvoeringskosten.

Een uitdagende gedachte dus. Zeker gezien de ideeënarmoede bij politieke partijen op dit vlak. De tweedeling op de arbeidsmarkt baart de politiek wel zorgen, maar het enige antwoord dat in Den Haag op links en rechts wordt verzonnen is pogingen doen om mensen weer terug in een vaste baan te drukken. Wie dan toch nog buiten de boot valt, en uit eigen keuze of gedwongen voor een flexbaan kiest, kan bij de politiek op weinig medelijden rekenen. Integendeel, hij kan rekenen op een overheid die vooral barrières opwerpt.

Cynisch genoeg komt dit beleid juist vooral bij linkse partijen vandaan. De SP en de PvdA concentreren zich in het sociale zekerheidsdebat volledig op het verdedigen van de rechten van de ‘haves‘ op de arbeidsmarkt: het vaste contract en de WW. D66 en Groenlinks zeggen meer op te komen voor flexwerkers, maar D66 heeft het te druk met haar samenwerking met eng-christelijk en het kabinet om zich nog druk te maken over hun rechten, en GroenLinks is duidelijk nog niet uit haar identiteitscrisis, gezien ook haar steun aan Asschers wetgeving tegen zzp’ers.

Daarnaast zijn de vakbeweging en zzp-organisaties duidelijk de weg kwijt. Zij reageren aarzelend op de plannen van de werkgevers. ‘Werkloosheid en kortdurende ziekte horen wel bij het ondernemersrisico’, meent FNV Zelfstandig. ZZP Nederland echo’t dat er nog wel ‘ruimte voor het ondernemerschap’ moet blijven.

Hoe krijg je het je strot uit. Alsof zzp’en alleen aantrekkelijk zou zijn voor mensen die zo graag de ondernemer uithangen: grote onzin. En alsof iemand alleen zou kunnen ondernemen als hij onverantwoordelijke risico’s met zijn eigen sociale zekerheid neemt. Ronduit bizar dat deze neoliberale onzin door werknemersorganisaties klakkeloos wordt nagepapegaaid.

Werkgevers komen met dit plan, omdat ze beseffen dat armoede de consumptie remt en dus ook hen treft. Waarom zijn linkse groeperingen en vakbonden dan zo weerspannig tegen dit pleidooi tegen armoede? Omdat ze begrijpen dat ze met een simpeler sociaal stelsel zelf minder functie en dus bestaansrecht hebben? Geen idee. Maar het blijft opmerkelijk dat we voor een progressief links geluid ter verbetering van de sociale zekerheid tegenwoordig kennelijk bij de werkgeversorganisaties moeten zijn.

Politiek kwartier | Parttime uit de bijstand

COLUMN – Als we werkelijk mensen uit de bijstand willen halen, dan voeren we het onmiddellijk in dat mensen die vanuit de bijstand parttime gaan werken een deel van hun verdiensten mogen houden.

Even verder denkend op die bijstand-rel van afgelopen weken: ondanks dat het gecijferneuk momenteel waarschijnlijk voor niemand meer te volgen is, is iedereen het er wel over eens dat er problemen ontstaan wanneer iemand vanuit de bijstand parttime werk vindt.

Dat komt voornamelijk doordat de verdiensten van parttime werk zolang ze onder de bijstandsnorm liggen door kortingen op de bijstand verdwijnen. Daarom is er geen enkele financiële prikkel om te werken naast de bijstand.

Erger nog: bijstandsgerechtigden moeten in dat geval ook een diarree aan formulieren invullen om dit goed geregeld te krijgen (fouten in uw nadeel worden niet gecorrigeerd) en het wordt ze extra lastig gemaakt om bij het wegvallen van dat werk weer terug te keren. Daarmee zijn ook tijdelijke klussen zeer onaantrekkelijk.

Hier komt nog bij dat er al veel gevallen gemeld zijn van mensen die gedwongen werden hun part-time baan op te geven om aan trajecten van de sociale dienst mee te doen. Om werkritme op te doen, ziet u. De wereld op zijn kop.

Verder lezen Politiek kwartier | Parttime uit de bijstand

Politiek Kwartier | Jerry Helmers en de über-zzp’ers

Deze zomer had Jerry Helmers van ZZP Netwerk Nederland een natte droom over hoe de échte zzp’er eruit moet zien.

Wat is een zzp’er? Jerry Helmers van ZZP Netwerk Nederland heeft hier hele uitgesproken ideeën over. Zzp’ers die net rond kunnen komen… dat zijn volgens hem geen échte zzp’ers. En om hen die uit de branche te pesten moeten volgens Jerry de weinige voordelen die zzp’ers hebben, zoals de zelfstandigenaftrek, afgebouwd worden. Zodat in de toekomst alleen ‘echte ondernemers’ nog maar voor het zzp’erschap kiezen.

Jerry heeft namelijk een heel romantisch beeld van wat de zzp’er volgens hem moet zijn: een rasondernemer. Maar helaas voor Jerry is de groep zzp’ers een hele diverse groep. En deze diverse groep is inderdaad niet samengesteld uit enkel mensen met typisch ‘ondernemersbloed’. Wat deze mensen delen is slechts dat ze proberen zichzelf van een inkomen te voorzien door middel van losse opdrachten. Meer delen ze niet.

En is dat erg? De reden om te kiezen zzp’er te worden kunnen heel verschillend zijn. Sommige zzp’ers zijn zzp’er vanwege de vrijheid hun eigen agenda kunnen bepalen. Anderen zijn zzp’er geworden omdat een vaste baan veel moeilijker te combineren is met zorgtaken – de participatiesamenleving weet je wel.

Weer anderen zijn zzp’er omdat ze zich daartoe gedwongen voelen door wat eigenlijk hun werkgever zou moeten zijn, of door wat in hun branche gebruikelijk is. Maar ook zijn er zzp’ers die kiezen zzp’er te worden uit grote liefde voor hun eigen product, omdat ze dat graag willen maken en verkopen op hun manier. En weer anderen zijn zzp’er omdat ze niet zozeer hun product, maar het ondernemen zelf leuk vinden.

Allemaal verschillende mensen dus. En het is niet aan Jerry te bepalen dat alleen het laatste type welkom is in de arbeidsconstructie die zzp’er heet.  Verder lezen Politiek Kwartier | Jerry Helmers en de über-zzp’ers

Politiek Kwartier – ZZP’ers naaien

COLUMN – Het schrappen van de zelfstandigenaftrek zou rampzalig zijn voor ZZP’ers. Vooral degenen die het minst verdienen worden het hardst geraakt.

De flexibilisering op de arbeidsmarkt zou zijn doorgeslagen. Veel bedrijven maken misbruik van het instituut ZZP’er door hun mensen te ontslaan en ze tegen hetzelfde tarief in te huren, zodat ze geen sociale premies meer hoeven te betalen. Dit komt met name voor in de zorg, bij de post, in de vervoersbranche en in de schoonmaakwereld.

Met onder meer dit argument worden deze zomer de messen geslepen voor het om zeep helpen van de zelfstandigenaftrek. Mei Li Vos, ooit een vurig pleitbezorger voor meer rechten voor flexwerkers, pleitte namens de PvdA al eerder voor de afschaffing van deze aftrekpost. In juni kwam dit plan terug in het advies over belastingmaatregelen van de commissie Van Dijkhuizen. En vorige week bleek dat de regeringscoalitie met haar reeds beruchte bezuinigingshonger dit punt voor 2015 wil agenderen.

Logisch, zegt de regering, want de zelfstandigenaftrek is er ook niet voor mensen in loondienst. Daarmee kunnen ZZP’ers dus goedkoper werken. En dit werkt misbruik in de hand.

Er zijn echter wel meer verschillen tussen zelfstandigen en mensen in loondienst. Zelfstandigen hebben inderdaad een paar extra belastingvoordelen, maar ze hebben geen ontslagbescherming, arbeidsongeschiktheidsverzekering en pensioenopbouw. Alles bij elkaar is dit pakket grofweg twee keer zoveel geld waard als de belastingkortingen.

Toch is een kleine 90% van de ZZP’ers dol op hun zelfstandigheid. Misschien omdat ze hun werk als eigen baas beter kunnen combineren met andere bezigheden, misschien omdat ze een hekel hebben aan de file of de negen tot vijf mentaliteit – in ieder geval accepteert de echte ZZP’er in de ruil voor zijn zelfstandigheid een minimum aan inkomenszekerheid en hij weigert gebruik te maken van het sociale vangnet. En hij werkt gemiddeld meer dan een volledige werkweek om zich het hoofd boven water te houden.

De zelfstandigenaftrek betekent voor de ZZP’er een nettobedrag van ongeveer twee en een half duizend euro. Voor meer dan de helft van de ZZP’ers is dit meer dan zes procent van het netto jaarinkomen. Voor drie van de tien ZZP’ers is dat zelfs meer dan vijftien procent*.

Geen schijntje dus. En de ZZP’ers die het minst verdienen, worden door het afschaffen van de zelfstandigenaftrek het hardst geraakt. Terwijl de leuke extraatjes voor armen die Vos nog in gedachten had in de huidige bezuinigingsplannen uiteraard ontbreken.

Het is extra hard omdat zelfstandigen naast mensen die hun baan verloren ook degenen zijn die de klap van de crisis hebben opgevangen: veel ZZP’ers zagen de laatste jaren hun inkomen voor een groot deel verdampen.

Nederland kent nu 800.000 ZZP’ers. Als het afschaffen van de zelfstandigenaftrek doorgaat, wordt gevreesd dat een kleine tien procent daarvan het niet gaat halen. Die zullen dan hun bedrijf moeten opgeven om vervolgens aan te kloppen voor een bijstandsuitkering. De bezuiniging werkt dus ook nog eens averechts.

Het afschaffen van de zelfstandigenaftrek is daarom een draconische maatregel die de plank volledig misslaat. Misbruik van ZZP’ers moet worden bestreden door de inhurende bedrijven en hun schijnconstructies aan te pakken met wetgeving, controle en handhaving. Niet door zelfstandig werkend Nederland de nek om te draaien.

* De helft van de ZZP’ers verdient 50.000 euro of minder per jaar, wat neerkomt op 37.000 euro netto. Een derde verdient tot 1250 euro netto per maand, dus een netto jaarinkomen van 15.000 euro.