Terecht commentaar op Facebook:
“Jippie, nog meer fopjobbers en coaches en andere ellende op je nek, daar zaten we op te wachten! Ik zeg ruk open die champagne. Hoeveel geld moet er uitgegeven worden aan begeleiding naar werk dat er niet is?”
Dit artikel verscheen eerder op Sargasso.nl
COLUMN – Werklozen zijn ziek. Maar ziek waarvan? (Of: hoe de politiek aan constante taalvernieuwing doet.)
Jetta Klijnsma legde het afgelopen weekhet nog één keer uit. Mensen die hun baan verliezen, kunnen nog wel enkele maanden goed functioneren, daarna worden ze ‘ziek’.
Volgens Jetta zijn wij collectief namelijk veel te infantiel om zonder de strakke regelmaat van een vaste werkweek normaal te blijven functioneren. Wie lang thuiszit zonder de heilzame knoet van de werkgever vervreemdt van het verschijnsel collega’s, en verandert vanzelf in een onhandelbaar individu dat nooit meer de weg naar regulier werk weet te vinden. Een zieke man (m/v).
Daar dient de overheid dus in te grijpen met landelijk opgelegde disciplineringstrajecten.
En toevallig snijdt dat mes aan twee kanten. De therapeutisch werkende ‘vrijwilligers’ verrichten immers allerlei nuttige taken, in de mantelzorg of anders als straatveger. En hiermee helpt Jetta haar collega’s weer, die zodoende op allerlei zorg- en andere gemeentelijke taken kunnen bezuinigen door nog meer personeel te ontslaan.
‘Vrijwillig’, dat is newspeak voor dwangarbeid. Dat u de taalvernieuwing maar even bijhoudt.
Wat we hier zien is de giftige cocktail van de ideologieën van de VVD en de PvdA. De VVD houdt ondanks de crisis vol dat de markt perfect is en dat er daarom niet zoiets kan zijn als werkloosheid buiten de schuld van werklozen om, terwijl het betuttelende socialisme van de PvdA ervan uit gaat dat de staat er is om mensen op te voeden. Dit leidt tot een overheid die in tijden dat honderdduizenden gemotiveerde mensen noodgedwongen aan de kant staan, besluit ze als kleine kinderen te gaan behandelen.
Werklozen hebben een groot probleem, ja. Maar dat komt niet door gebrek aan motivatie. Dat komt doordat er geen banen zijn.
Arme mensen zijn ziek, ja. Maar dat komt niet door gebrek aan werk en zingeving. Dat komt door gebrek aan geld.
En wat mensen nog zieker maakt, is een kafkaësk uitkeringssysteem dat in plaats van zekerheid te bieden drijft op de perverse overtuiging dat de mens moet worden aangestuurd met ‘prikkels’. Onder dreiging van strafkortingen worden mensen verplicht om sollicitatiecursussen te volgen voor banen die er niet zijn, alsof een algeheel gebrek aan sollicitatievaardigheden de reden voor de werkloosheid is, terwijl de banen die er nog waren door middel van ‘trajecten’ worden vernietigd.
‘Prikkels’, dat is newspeak voor bezuinigen. ‘Trajecten’, newspeak voor spotgoedkope arbeid.
Maar er zijn lichtpuntjes. Ook commerciële bedrijven kunnen zogenaamde trajecten aanbieden. Voor iedereen zonder werk dus de volgende tip: richt een bedrijf op dat zich richt op het trainen of disciplineren van zogenaamde werklozen, en je loopt binnen.
Want ‘werkloos’, dat is newspeak voor werken onder het minimumloon.
En wie toch aan de verkeerde kant van de streep terecht komt, hoeft eigenlijk ook niet te vrezen. Ons land wordt binnenkort namelijk dusdanig afhankelijk van ‘werkloze vrijwilligers’, dat het binnenkort zinvol is de eerste ‘werklozenstakingen’ te organiseren. Laat al die prikkelende beleidsmakers en re-integratiecoaches die denken dat ze aan het werk zijn zelf hun luiers maar eens verschonen. Eens kijken hoelang ze deze absurde samenleving dan nog draaiende zien te houden.
Ondertussen hoef ik zelf niet maanden op de bank te hangen om aan dit alles een misselijk gevoel over te houden. Vervreemding hiervan lijkt mij echter geen kwestie van ziek worden.
Of ‘ziek’ moet gewoon newspeak zijn voor verbijsterd.
