Met het Marokkanendebat doken ook weer allerlei statistieken op. Kees Alders zet de cijfers op een rij. ‘Voor de analyse van ‘de problemen in dit land’ is deze groep veel te klein. Ook als we alle moslims over één kam scheren, komen we nog niet in de buurt van de totale cijfers van criminaliteit en werkloosheid.’
In de aanloop naar het Marokkanendebat hebben we weer vele cijfers gezien, en deze geven geen rooskleurig beeld van de groep van Marokkanen. Maar misschien wordt het eens tijd die cijfers in het juiste perspectief te plaatsen.
Eerst de belangrijkste cijfers op een rij:
Om te beginnen criminaliteit. Meer dan de helft van de Marokkaanse jongens kwam ooit in aanraking met de politie. Dit wist u. In vrijwel alle commentaren op het Marokkanendebat werd dit vermeld. Maar om het toch in verhouding te plaatsen: dit is twee tot drie keer zo vaak als autochtone jongens, waarvan een kwart ooit wordt verdacht.
Crimineel
Nu is lang niet iedereen die ooit verdacht wordt zijn leven lang crimineel, maar andere cijfers leveren een vrij consequent beeld. In verschillende onderzoeken zien we dat Marokkanen gemiddeld genomen twee tot vier keer zo vaak veroordeeld worden voor een strafbaar feit als autochtonen. Per jaar wordt van de autochtonen 1 tot 2 procent veroordeeld, tegen bijna 4 procent van de Marokkanen.
Bij de sociaal-economische achtergrond zien we dezelfde verhoudingen. Het percentage werkloze Marokkanen is ongeveer drie keer zo hoog als het percentage werkloze autochtonen. Het percentage Marokkanen dat met een laag inkomen moet rondkomen is zelfs bijna vier keer zo hoog.
Kijken we naar het gemiddelde opleidingsniveau van Marokkanen, dan krijgen weer iets soortgelijks te zien. Rekenend met de gegeven cijfers zien we dat Marokkanen bijna vier keer zo vaak als autochtonen niet verder dan het basisonderwijs komen. En autochtonen gaan weer drie keer zo vaak naar het hoger onderwijs als Marokkanen.
Twee procent van de bevolking
Dit zijn cijfers die niemand kan ontkennen, en in tegenstelling tot wat PVV aanhangers graag beweren, ontkent ook niemand dat. Maar hoeveel Marokkanen zijn er eigenlijk in Nederland? Volgens het CBS waren dat er in 2012 precies 362.954. Dat is dus ongeveer twee procent van de totale bevolking.
Dat betekent dat als Marokkanen consequent twee tot vier keer zo vaak zijn vertegenwoordigd bij problemen, zij nooit verantwoordelijk kunnen zijn voor meer dan vier tot acht procent van alle problemen met criminaliteit, werkloosheid en schooluitval.
Een ‘etnisch monopolie‘ van Marokkanen op overlast? Onzin dus. In sommige wijken misschien, landelijk klopt er geen barst van.
Zeker, de cijfers zijn dreigend. Maar dan met name voor Marokkanen zelf. Want ook al verdient 81 procent van de Marokkanen zijn eigen boterham en zou 96 procent deugen, zij zitten in de hoek waar de klappen vallen. En dan ook nog eens meer dan tien jaar lang als favoriete zondebok fungeren… Je zou er extremist van worden.
Voor de analyse van ‘de problemen in dit land’ is deze groep echter maar een heel klein deel van het geheel. Ook als we alle moslims over één kam scheren komen we nog niet in de buurt van de totale cijfers van criminaliteit en werkloosheid.
Want wie nuchter naar de cijfers kijkt, ziet dat als we echt iets willen doen aan zaken als criminaliteit, werkloosheid en slechte scholing, we hopeloos inefficiënt bezig zijn als we ons daarbij concentreren op Marokkanen. Immers, meer dan 90 procent van die problemen wordt helemaal niet door Marokkanen veroorzaakt.
Wie zich tegen het gedachtegoed van Wilders verzet krijgt van de achterban van de PVV vaak het verwijt dat men ‘de problemen ontkent’, Marokkanen ‘zielig’ vindt, of zich schuldig maakt aan een ‘weg met ons’ mentaliteit.
Soft aanpakken
Dat is onzin. De problemen staan hierboven scherper omschreven dan dat Wilders ze presenteert. Niemand zegt dat criminele en werkloze Marokkanen soft aangepakt dienen te worden, of dat we ons zouden moeten richten op andere groepen. De moraal van het verhaal is juist dat denken in groepen contraproductief werkt.
Niemand ontkent de problemen die er zijn met zaken als criminaliteit, sociale zekerheid en overlastgevende jongeren. Maar de belangrijke discussie over deze problemen wordt telkens doodgeslagen door de PVV, door het onderwerp te verleggen van echte problemen naar bevolkingsgroepen.
Een Marokkanentaboe? Dat bestaat niet. Nederland heeft daarentegen al tien jaar een Marokkanenobsessie. En deze obsessie houdt ons af van het debat over de zaken die mensen werkelijk storen. Want Marokkanen, dat is Godwin op zijn Nederlands.
Kees Alders, alias Klokwerk is columnist voor Sargasso.nl. Dit artikel verscheen eerder op Sargasso.nl
Dit artikel is aangepast. De passage dat de PVV zou hebben gesuggereerd dat er biologisch iets fundamenteel mis is met Marokkanen, is verwijderd. Volgens de partij werd er door de heer Van Klaveren slechts verwezen naar de uitspraak van Samsom. Het debat is online te herbekijken.