Politiek Kwartier | Wapenwedloop

COLUMN – De schreeuw om meer investeringen in defensie wordt verdedigd met misleidende cijfers. In werkelijkheid betalen wij nu al meer dan genoeg aan defensie.

Nederland is zich teveel aan het ontwapenen! Ons leger stelt niks meer voor! Wij, en de hele Europese Unie, wij zijn ‘free riders‘, afhankelijk van de VS die ons moeten verdedigen. Dat moet veranderen. Nederland moet aan de wapens.

Dit verhaal klinkt vanuit de legertop. Obama wil het. De Christelijke partijen maken er een speerpunt van bij de onderhandelingen voor gedoogsteun, de VVD ziet het bij monde van Halbe Zijlstra wel zitten, Timmermans voelt er na een bezoekje in Washington ook wel voor, en Hans Hillen doet er een schepje bovenop.

De propagandamachine draait op volle toeren.  Nu de Russen zich roeren is het publiek extra vatbaar voor deze propaganda. Maar is het waar?

Inderdaad, als we landen gaan vergelijken op percentages van het BNP lijken we wel militaire dwergen. En terwijl de rest van de wereld bewapent, bezuinigen wij.

Hoe manipulatief dit soort artikeltjes zijn zien we echter als we de absolute defensiebudgetten gaan vergelijken. Want dan ziet het plaatje er plotseling totaal anders uit.

Eerst eens kijken naar Nederland. Qua defensie-uitgaven staat Nederland op plaats 23 van wereld. Boven Polen, Pakistan, Noord-Korea, Indonesië, etc etc. Wij geven anderhalf keer zoveel geld uit aan wapens als Iran, dat door de hele wereld bedreigd wordt, twee keer zoveel als Zwitserland, dat in geen enkel bondgenootschap zit, als Argentinië, als Zuid-Afrika, en zo verder.

Waar hebben wij dit voor nodig? Voor de buitenlandse missies waar onze bevolking zo warm voor loopt? Die stuk voor stuk welvaart en vrede brengen in de gebieden waar ze worden uitgevoerd?

Genoeg gelachen. Nu de EU. Bij elkaar geeft de EU een slordige 247 miljard dollar per jaar aan wapens uit. Dat is meer dan China en Rusland samen (202 miljard).

Zeker, de EU heeft minder slagkracht dan Rusland. Maar dat komt niet door een tekort aan wapens. Dat komt doordat wij als EU niet kunnen en willen samenwerken op buitenlands beleid. Maar geen nood. Rusland heeft een defensiebudget van 77 miljard dollar, in orde van grootte vergelijkbaar met landen als het Verenigd Koninkrijk (54 miljard), Duitsland (45 miljard) of Frankrijk (43 miljard). Deze drie landen kunnen zonder de rest al twee keer zoveel wapens opleveren als Rusland.

Hoezo leunen op de VS? Het enige land waar de EU zich als gemeenschap qua wapens klein bij mag voelen is de VS zelf. Maar dit land geeft dan ook meer geld uit aan defensie dan de EU, China, Rusland, India, en de rest van de mondiale defensie top-10 bij elkaar.

“Een brullende Leeuw is veel geloofwaardiger als hij ook zijn tanden kan laten zien.” piept onze hoogste militaire top. Yeah. WC-Eend pleit voor meer WC-Eend. Dat de Amerikanen ons oproepen om meer te investeren in wapentuig geloof ik ook wel. Daar hebben ze nog genoeg materieel voor ons in de aanbieding. De wapenindustrie vertegenwoordigt er een belangrijk deel van de economie.

Nederland koopt zich ondertussen arm aan een vliegmachine die alles moet kunnen, en daardoor op alle punten faalt. Maar het kan erger. In Oostenrijk heeft het leger inmiddels meer vliegtuigen dan piloten.

De problemen van defensie hebben niets te maken met de hoogte van de budgetten. We investeren alleen op de verkeerde manier.

Politiek Kwartier – Tussen Reuzen

COLUMN – Waarin Klokwerk tot de pijnlijke conclusie komt dat er voor Nederland met grotere machten als de VS en Rusland eigenlijk niet te onderhandelen valt.

Stel, je bent een inlichtingendienst. Je job is mensen lokaliseren die jouw land bedreigen.

En stel nu dat er in jouw land een paar bedrijven gevestigd zijn die gegevens van bijna alle mensen op de hele wereld op hun servers hebben staan. Bedrijven die er bovendien bekend om staan dat ze niet echt supersecuur omgaan met de privacy van hun klanten.

Ga je dan je mankracht inzetten op het laten surveilleren van mogelijk schadelijke personen met een walkietalkie en een regenjas? Natuurlijk niet.

Op die manier bezien kunnen de onthullingen van Edward Snowden eigenlijk nauwelijks onthullingen genoemd worden. Maar helaas is in ieder land het lekken van staatsgeheimen strafbaar, ook in de VS. Vandaar dat onze held vluchtte naar Rusland.

In Rusland is de bevolking ondertussen officieel nog behoorlijk blij met Poetin. Ergens logisch, als je bedenkt wat de alternatieven zijn die de Russen kennen: een communistisch schrikbewind; een hervormer die de Sovjet Unie deed exploderen; een dronken opa die het land uitleverde aan de maffia.

Onder Poetin heeft in Rusland de overheid de touwtjes weer in handen, het land speelt weer mee als wereldmacht, en voor veel mensen zijn nu eindelijk economisch betere tijden aangebroken. 

Helaas, ondanks dat je cynisch kunt stellen dat Rusland voor een politiek vluchteling inmiddels kennelijk meer voor de hand ligt dan Nederland, stelt Poetin zich in eigen land op als een nieuwe tsaar. Mensen die hem ook maar één strobreed in de weg liggen worden geïntimideerd en zo mogelijk met geweld uit de weg geruimd, of het nu om terroristen, actievoerders, oppositieleden of homoseksuelen gaat. In al zijn uitingen kent hij slechts één taal: powerplay.

De Russische kiezer maakt dit allemaal niet zoveel uit. De Rus is nu eenmaal niet gewend aan de westerse waarden van vrijheid en gelijkheid.

Maar wij? Poetin deinst er niet voor terug met gewapende troepen een Nederlands schip in internationale wateren te enteren en Nederlandse staatsburgers te arresteren. Nota bene in het “vriendschapsjaar” tussen Rusland en Nederland.

Rusland en de VS, ze doen wat ze willen, en trekken zich van ons uiteindelijk niet zoveel aan. De teleurstellende reacties van Timmermans en Plasterk op de bovengenoemde zaken hebben dan ook meer te maken met onze onmacht dan met onbegrip of onwil.

We zullen ermee moeten leren leven dat alles wat we op het net bekijken, leuk vinden of versturen, wordt gescreend en afgeluisterd in de VS. Veel verder dan vriendelijk vragen of de VS ons als trouwe bondgenoten een beetje willen ontzien komen we niet.

Zolang wij dit soort internationale kwesties niet via Europa kunnen – en willen – regelen, kan Nederland piepen bij ongewenste acties van dit soort supermachten, meer dan wat krokodillentranen zit er voor ons niet in.

En zo moeten we kennelijk ook leren leven met het feit dat als je een mening hebt, je maar beter zo ver mogelijk van Rusland weg kan blijven. Maar dat geldt wat mij betreft dan ook voor onze koning en onze atleten. Diplomatie en de dialoog zoeken, allemaal prima, als het resultaat is dat je keer op keer in je gezicht wordt uitgelachen moet je een keer conclusies trekken.