COLUMN – Volgens Klokwerk staat de verontwaardiging over het poepvlees in geen verhouding tot de echte gevaren van ons voedsel.
Alweer een vleesschandaal: er zit poep op ons vlees. Supermarkten en de politiek reageerden verbijsterd.
Een vriend van mij moet om dat soort hygiënekwesties altijd nogal lachen. Hij werkt als arts en microbioloog in Ho Chi Minh stad en doet onderzoek naar infectieziekten. De drang naar steriel vlees ziet hij als één grote illusie.
Daarbij is er het verschil tussen daar en hier. Als het in Vietnam de gewoonte zou zijn de keukens te sluiten waar de hygiëne niet volgens de westerse standaard is, bleef er voor hem buiten de deur maar weinig te eten over. En dat zou nogal zonde zijn. In de meest onooglijke hutjes kan je daar prachtige maaltijden krijgen. Met een beetje mazzel of opgebouwde weerstand word je er niet ziek van, en alles is vers. Vetarm, suikerarm, geen toevoegingen.
Nu pleit ik absoluut niet voor het overnemen van Vietnamese hygiëne-eisen. Ook zijn natuurlijke producten zeker niet altijd beter. Moeder Natuur heeft immers in haar producten met een sardonisch genoegen een grote hoeveelheid gif, virussen, schadelijke bacteriën en parasieten verwerkt. Daar willen we liever niet het slachtoffer van worden en daarom hebben we terecht allerlei eisen aan de hygiëne van onze voedselproductie. Prima dus.
Maar wat betreft de eisen aan ons voedsel zijn we doorgeslagen, en afgedwaald. En we hebben het te ingewikkeld gemaakt. Terwijl we officieel rond ieder spatje poep het vlees ruim wegsnijden, hebben we doordat we zo hechten aan lokale regels de gewoonte ontwikkeld ons vlees drie keer het continent door te karren alvorens het op te dienen. Daarnaast hebben we een wildgroei aan keurmerken ontwikkeld.
Dit is natuurlijk één grote uitnodiging tot gesjoemel, wat niet alleen met het poepvlees naar buiten komt, maar ook met het paardenvleesschandaal en het zojuist uitgekomen gerommel met de keurmerken.
Dit is echter niet wat ons ziek maakt. We eten gemiddeld ruim twee keer zoveel vlees als goed voor ons is. We ‘verrijken’ onze maaltijden met grote hoeveelheden geur-, smaak- en conserveringsmiddelen, en ons voedsel bevat concentraties aan suikers en vet waarvan de natuur nooit bedacht had dat we die tot ons zouden nemen.
De verhoudingen tussen de stoffen die we tot ons nemen is daardoor compleet uit balans. Dit leidt tot diabetes, obesitas en hart- en vaatziekten.
Van een keertje voedselvergiftiging kan je een paar dagen goed ziek worden. Hart- en vaatziekten zijn echter verantwoordelijk voor een derde van al onze sterftegevallen. Vier op de tien mensen in ons land heeft overgewicht en één op de tien is veel te dik. Dit leidt tot ernstige gezondheidsklachten. En sinds 2000 is het aantal Nederlanders met diabetes verdubbeld naar één miljoen.
Toch worden partijen als GroenLinks en D66 in het parlement weggehoond als ze weer eens durven te komen met een vettaks. Om maar te zwijgen over hoeveel kans Marianne Thieme maakt met haar pleidooi voor de vleestaks. Een keurmerkje hier, een subsidietje daar, en wat regels die nauwelijks gecontroleerd blijken te worden – verder willen we niet gaan om ongezond duurder te maken en gezond goedkoper. We hechten nu eenmaal heel erg aan dat supergoedkope lapje vlees.
Prima. Maar ga dan niet raar staan kijken als het allemaal poepvlees blijkt te zijn.