Er was eens een adelaar die hoog vloog en daarom veel zag. En omdat de adelaar veel zag, geloofde men hem dan ook toen hij naar beneden kwam en de dieren in het bos vertelde dat het grootste probleem van het dierenbos was dat er toch echt teveel konijnen waren.
Ja, in die boodschap herkenden de dieren wel wat! In het bos waren weliswaar geen echt grote problemen, maar uiteraard bleven de dieren zoals dat gaat in het leven niet bespaard van ongemakken. En dat de oorzaak van deze ongemakken bij de konijnen zou liggen, nou, dat vonden de meeste dieren wel een zéér aannemelijke verklaring hoor. Er waren er namelijk nogal wat! En iedereen kan tenslotte uitrekenen dat als je op iedere vierkante meter een konijn zet, het in het dierenbos al gauw een puinhoop zou zijn. Ja toch? Precies, uitkijken met konijnen dus.
Daarbij, zo vonden de dieren, was het konijn nu eenmaal minder vatbaar voor de normen en waarden die alle anderen aanhingen. Want wanneer die normen en waarden weer eens met de voeten werden getreden, nou, dan waren er wel verdomd vaak konijnen in het spel, niet dan, ja toch, nou dan, bek houden links lulletje.
Zodoende kreeg de adelaar al snel bijval.
Nu woonden er in het dierenbos ook de linkse trollen. Die trollen die hadden de drukpers in bezit en ook wat zetels in het parlement. Tot zover hadden de linkse trollen een lekker leventje geleid. Ze hadden namelijk een pakt gesloten met de rechtse raven, en waren sindsdien druk bezig geweest met het verkopen van het hele gemeenschappelijke kapitaal van het dierenbos aan de hoogste bieder, omdat die raven dat graag wilden. De raven geloofden namelijk dat de hoogste bieder een stuk beter voor dat kapitaal zou kunnen zorgen dan het dierenbos zelf. Dat geloof bleek in praktijk overigens lang niet altijd te stroken met de realiteit, maar goed, daar ben je gelovig voor, om je daar dan weer niet teveel van aan te trekken nietwaar? Welnu, in de ruil voor die samenwerking kregen die trollen dan weer wat dure baantjes, als burgemeester bijvoorbeeld, of nog beter als adviseur bij die verkochte onderdelen natuurlijk, en zo was het nog een redelijk tijdje goed gegaan zonder dat enig dier zich echt op het hoofd begon te krabben.
Welnu, so far so good zult u zeggen, wat heeft dat met die adelaar en de konijnen te maken? Nou, nu bleek verdomme maar dat deze enge wezentjes, die trollen dus, het in de krant zomaar even voor die konijnen opnamen! Ja zeg! Die wilden zeker dat het hele dierenbos werd overspoeld met konijnen! Ze zagen met hun blinde koppen maar niet in dat er onder die konijnen verdomd veel enge types rondliepen! Nee, die linkse trollen begrepen helemaal niks, zagen niet eens wat voor een smerige keutels die rotbeesten produceren. Want konijnen produceren keutels nietwaar? Nou, ga het maar eens ontkennen dan huh, dat konijnen keutels produceren! Nee, precies, dat kan niet, maar hey, die linkse trollen die deden dat dus gewoon toch! Enfin, riskante boel dus met die trollen. En daarbij hadden ze ook nog eens het rare idee dat ieder dier zijn bezit moest inleveren en herverdelen. Waar je je eigen, als fazant, uil, bosmuis, gans, vos en wezel het leplazarus voor gewerkt had en helemaal krom voor had moeten liggen. En wie waren daar het meest mee gebaat? Juist ja, de konijnen ja, want die hadden niks.
Enfin, die linkse trollen natuurlijk, die lieten dit soort eerlijke kritiek weer niet op zich zitten, want zo is dat slag wezens. Dus die sloegen terug. Begonnen de adelaar te demoniseren, met vlugschriften en radiospots en nare krantenartikelen en alles. Zeiden dat adelaar maar asociaal was en zo, en alleen maar uit was op het opvreten van kleine wollige dieren. En ook was er een onbekende gewapende trol in hun gelederen, maar die komt pas later.
Enfin, de adelaar nu, die kreeg bijval van de eksters. Niet te verwarren met de raven, die vanwege hun pakt natuurlijk voorlopig nog even de kant van de trollen kozen. Voorlopig dus, want later in dit verhaal komen die raven terug hoor! Maar goed, die eksters dus, die zagen wel wat in die adelaar. Die dachten namelijk; goh, dat is mooi, die gekke adelaar blijkt maar wat goed in staat om al die dassen en bunzings tegen die trollen op te zetten; dat was ons nou nog nooit gelukt! En dus stopten die eksters hier en daar de volgelingen van die adelaar wat steekpenningen toe. Want zo zijn eksters hè, die stoppen hun bling bling ergens weg, om het later weer op te halen.
De adelaar zelf intussen echter had van dit alles eigenlijk weinig weet. Natuurlijk, ook hij las de kranten, maar ja, hoogvlieger als hij was geloofde hij ze gewoon niet! Dat is makkelijk nietwaar? Jaja. Die adelaar had dan ook last van een helikopterview, zoals men dat in het grote dierenbos zo nu en dan uitdrukt. En dieren met een helikopterview die zien wel veel, maar hebben de kleine consequenties vaak niet zo in de gaten. Kleine consequenties met soms grote gevolgen hoor, let wel! Enfin, dus ook die eekhoorn met die taart die zag de adelaar daarom helemaal niet aankomen. Nou, dat was pats boem slagroom natuurlijk, en helemaal niet lekker want die slagroom was minstens twee weken over tijd, en dat kan met noten en kruiden en dergelijke meestal niet zoveel kwaad, maar met zuivelproducten moet je goed uitkijken hoor. Maar goed daar bleef het niet bij! Want die ene ongure gewapende trol waarvan we zonet dus eerder gesproken hadden die zat dus in de bosjes, ergens aan de linkerkant, en ja hoor toen de adelaar naar buiten kwam was het van ratatatata en huppatee daar lag die flinke adelaar met zijn gekke kop in een flinke plas bloed daar midden op straat.
Welnu, dat was dikke paniek natuurlijk. Al die andere trollen, die van dat hele plannetje van die gewapende trol niet op de hoogte waren geweest, die zagen de bui al hangen, die dachten ook van: nu zijn wij de lul! De koning trol van dat moment probeerde zich nog te redden door een rondje te vliegen maar daarvoor ontbraken hem inmiddels de nodige veren, die had hij namelijk net afgeschud, dus nee hoor, dat lukte niet. En de dieren zelf hadden al lang zoiets van hoho even geen trollen meer de komende tien jaar; doe ons maar de raven, en vooruit maar, de eksters, want die hadden dan nog het voordeel van de twijfel! Vandaar dat de koning trol zich maar terugtrok om de laatste resten uit de geprivatiseerde bedrijven te schrapen, want je moet als ex-koning natuurlijk toch wat met je leven.
Ja, en wat levert dat dan op, zal je zeggen. Nou, verschillende partijen van gieren en eksters natuurlijk die net gingen doen alsof ze adelaar waren en tientallen jaren van regeringen van raven uiteraard. Aan de konijnen werd ondanks wat flinke taal de hele tijd uiteindelijk maar weinig gedaan want ja, er kwam vanaf toen dan wel geen konijn meer het dierenbos in maar dat maakte vrijwel geen verschil, want die konijnen, die waren er immers al lang, die waren door de raven indertijd zelf massaal als goedkope knagers geïaut;mporteerd, en waren nu niet meer nodig of vervangen door hamsters uit het oosten, en bleven dus even arm en ongeletterd. Nee, het enige verschil was dat naast dat het hele bos afgesloten werd van de buitenwereld met hele hoge hekken, het nog veel verder in de uitverkoop ging. En zodoende werd het hele dierenbos volledig leeggeroofd en kaal gepikt. Helaas pindakaas!