Tag: racisme

Zwarte Piet revised?

Vraag

Toen ik een klein jongetje was stelde ik natuurlijk veel vragen, want daar loop je dan mee rond. Eén van de vragen waar ik kennelijk mee zat, was de vraag waarom Zwarte Piet eigenlijk zwart was. Het antwoord dat mijn vader mij daarop gaf heb ik lang gekoesterd als een mooi verhaal. Hij zal het ongeveer zo verteld hebben:

Antwoord

Vroeger, heel vroeger, werden mensen door andere mensen tot slaaf gemaakt. Die mensen moesten dan heel vervelende klusjes opknappen, en ze kregen daarvoor heel weinig te eten. In die tijd was het zo dat die slaven meestal zwarte mensen waren. De witte mensen voelden zich meer dan die zwarte mensen.

Sinterklaas vond dat natuurlijk niet goed. Maar hij kon dat helaas niet veranderen. Daarom verzon hij iets anders. Omdat Sinterklaas toevallig heel erg rijk was, kon hij veel zwarte mensen kopen van die witte mensen die dachten dat zij de zwarte mensen in hun bezit hadden. En nadat hij ze kocht, maakte Sinterklaas die zwarte mensen vrij.

En omdat die mensen Sinterklaas zo’n goede man vonden, en het bovendien zo leuk vonden dat Sinterklaas zo graag ook kindertjes gelukkig maakte, besloten zij hem daarbij te helpen. En zo komt het dat Sinterklaas samenwerkt met heel veel zwarte Pieten, die vrij en vrolijk zijn.

Politiek correct?

Dat aan het politiek correcte gehalte van dit verhaal wel wat af te doen zou zijn merkte ik veel later. Dat verhaal van jouw vader, zo werd me voor de voeten geworpen, is het stereotype verhaal van de superieure blanke, die nodig is dat zwarte mensen bevrijd worden, in plaats van dat ze dat zelf doen.

Het zij zo. Ik bleef het een mooi verhaal vinden. Mijn vader leerde mij zo op zeer jonge leeftijd over het slavernijverleden, en benadrukte daarbij dat alle mensen, ook Sinterklaas en Zwarte Piet, aan elkaar gelijk zijn. Daar kan je weinig tegen hebben. Het interessante is dat hij het waarschijnlijk niet eens zozeer uit politieke correctheid vertelde, maar gewoon, om een mooi verhaal te hebben. En een mooi verhaal vond ik het zeker.

Verbazing

Eerlijk gezegd dacht ik tien jaar geleden nog dat dit verhaal de officiële lezing over Zwarte Piet was. Het verhaal van Piet en de schoorsteen kende ik natuurlijk wel, maar ik beschouwde dit juist als een rare en onbenullige verklaring, die nog zeer beledigend is bovendien: eerst laat je een perfecte karikatuur van een negerslaaf zien, en dan ga je stellen dat deze man zo zwart is omdat hij zich niet goed gewassen heeft na het werk. Hoe diep kan je zinken?

En ook het feit dat de roots van zwarte Piet wat dieper liggen, en er in zijn oorsprong ook invloeden van een demon zitten (zwart niet als huidskleur, maar als kleur van ‘het kwaad’), doet daar mijns inziens niets aan af. Dat in de huidige uitdossing verwezen wordt naar een donker gekleurde man met klassieke oorringen en dikke lippen lijkt mij evident, en in ieder geval komt de associatie vanzelf. Ga daar dan ook niet omheen zwammen, maar verzin daar dan een goed verhaal bij.

Discussie

In al mijn naïviteit ging ik er een aantal jaar geleden vanuit dat de hele zwarte-pietendiscussie uiteindelijk zo wel beslecht zou worden: Sinterklaas zou een anti-slavernij-tintje krijgen, en de zwarte pieten zouden worden toegejuicht als symbool van gelijke behandeling en een breuk met het slavernijverleden. Eind goed, al goed.

Ondertussen weet ik natuurlijk wel beter. De discussie is bijzonder verhard. Pro-Pieten claimen op basis van een dubieus onderzoek van de Telegraaf onder eigen publiek dat de meerderheid hun mening deelt, en menen dat mensen die een probleem hebben met Zwarte Piet zich maar beter koest kunnen houden, om ‘een kinderfeestje niet te verpesten’.

In werkelijkheid heb ik het vermoeden dat de meerderheid helemaal niet pro-piet is, maar die hele discussie net als ik meer dan zat is. Laat ik me richten tot die mensen:

Intolerant, agressief en soms zelfs gewelddadig

Ik weet niet hoe het met u zit, maar mij valt het vooral op dat het pro-pietenkamp zich de afgelopen jaren buitengewoon intolerant, agressief en zelfs gewelddadig opstelt. Van een afstand bekeken kan ik mij totaal niet vinden in de analyse van sommige mensen dat beide kampen geradicaliseerd zouden zijn. Het geweld komt toch echt met name van één kant.

Demonstreren voor jouw mening, en een leus als ‘zwarte piet is racisme’ roepen of op een t-shirt zetten, dat is misschien wat radicaal gescheld, maar staat mijns inziens in geen verhouding tot scheldpartijen die vaak wél ronduit racistisch zijn, en continu treitergedrag tot zelfs doodsbedreigingen aan toe. En dat met als kers op de slagroomtaart een flinke dosis keiharde agressie van de politie naar mensen die alleen maar hun mening geven.

Dat laatste is iets waar zelfs internationale mensenrechtenorganisaties tegenwoordig voor aan de bel hangen. En terecht, want dat is fundamenteel verkeerd. Als de anti-pieten dan al een minderheid zouden zijn, dan is zij nog geen minderheid die met geweld onderdrukt mag worden. En dat is wel wat nu gaande is. De leus ‘zwarte piet is racisme’ is zo vanzelf van een overtrokken stelling tot een waarheid als een koe aan het evolueren. Dat heeft inmiddels zelfs Han van der Horst, die als enige op Joop.nl nog lange tijd verdedigde dat Zwarte Piet niet racistisch zou zijn, inmiddels in de gaten.

Prioriteiten?

Dit alles stel ik overigens zonder zelf nog echt te snappen waar die mensen zich druk om maken. De felheid van de anti-pieten heeft me altijd verbaasd. Ik zou zelf zeggen dat dit veel belangrijkere punten zijn om over te demonstreren dan Zwarte Piet. Zo’n zwarte Piet is natuurlijk maar een potsierlijk figuur, de meeste mensen bedoelden er nooit wat racistisch mee, en mensen die Zwarte Piet gebruikten om anderen uit te schelden, die zouden we mijns inziens beter direct kunnen aanpakken dan een karikatuur, nietwaar?

Wat mij in het kader van discriminatie daarbij veel nuttiger lijkt om aan te kaarten dan zwarte piet, is de discriminatie die mensen dagelijks ondergaan door ongerechtvaardigde controles door de politie, en een mindere kans op arbeidsmarkt, alleen maar omwille van een buitenlandse naam of geboortestad.

Dat deze discriminatie bestaat is geen mening: het wordt keer op keer door wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat die er is. En of dat nu bewust of onbewust gebeurt, dat doet er niet zoveel toe. Het is geenszins goed te praten dat het bestaat, en ik vind het eerlijk gezegd onbestaanbaar dat dit in onze samenleving zo weinig aandacht krijgt, en dat onze politici hier zo ronduit lethargisch op reageren. We doen hiermee mensen met talent en inzet zwaar tekort, en dat is een verspilling van kansen en energie. Van zowel die mensen als voor de samenleving.

Niets meer mee te maken

Maar aan de andere kant ben ik er niet voor om te bepalen waar mensen zich druk om maken, en mijns inziens is de Zwarte Pietfiguur door de voorstanders inmiddels wel volkomen onmogelijk gemaakt.

En dus? Natuurlijk moeten mensen die dat willen zich kunnen blijven verkleden als Zwarte Piet. Dat recht is er gewoon. Maar gesubsidieerde optochten in de gemeente met Zwarte Pieten, Zwarte Piet op de staats-TV, dat kan echt niet meer. Daarmee legitimeren we de discriminatie en onderdrukking die nu plaatsvindt.

Een goed verhaal rond de zwartheid van Zwarte Piet ontbreekt volkomen. Sterker nog, het verhaal wordt er in deze discussie ieder jaar weer slechter en ranziger op, Piet wordt besmeurd met steeds meer en meer openlijk racisme. En dat is de reden dat ik er, nadat ik er vroeger geen kwaad in zag, nu niets meer mee te maken wil hebben.

Geen verhaal, geen Piet

Als de pro-pieten of zelfs de overheid aan Zwarte Piet een positief verhaal over gelijkwaardigheid hadden weten te hangen, zoals ooit mijn vader dat deed, ja, dan hadden er gesubsidieerde optochten met Zwarte Pieten kunnen plaatsvinden. Nederland blijkt echter te klein om een goed verhaal te verzinnen voor de zwartheid van Piet, en daarom is het maar beter van Piet een echte clown te maken, en zijn gezicht veel creatiever in te schminken, en dat zwarte kroeshaar ook gelijk maar achterwege te laten.

Het is een compromis, en een compromis is altijd lelijk ten opzichte van een hoger gedeeld verhaal, maar het kan niet anders. Het alternatief is een verdeelde samenleving met steeds toenemende agressie en een actieve onderdrukking van de minderheid. En in zo een samenleving hadden we ooit met veel wijsheid besloten niet te willen leven.

Dit artikel verscheen eerder op Sargasso en Joop.nl.

Politieke partijen moeten uitleggen wat ze aan de schandvlek van discriminatie doen

Het is voor de politiek al hoog tijd om meer te doen dan afkeuren: het debat vraagt om concrete maatregelen

Is Nederland een racistische samenleving? Met deze stelling krijg je al gauw de meeste Nederlanders tegen het plafond. Lees de diverse reacties op opinie-artikelen op deze site maar. Veel mensen reageren met de stelling dat Nederland nog altijd niet slechter is dan andere landen, en dat discriminatie iets ‘natuurlijks’ zou zijn.

Een mening over jezelf
De expats die ik ken hebben hier allemaal een andere mening over. Van hen hoor ik juist dat de Nederlandse samenleving er behoorlijk succesvol in is mensen met een andere culturele achtergrond uit te sluiten, en dat de kroon daarop nu juist de stelselmatige ontkenning daarvan is. Laten we vooral eens beginnen wat aan die kroon te doen, en te onderkennen dat er een probleem is.

Lang niet iedere Nederlander is een racist, gelukkig, maar in onze samenleving is discriminatie een factor die ervoor zorgt dat mensen met een afwijkende achtergrond stelselmatig minder kansen hebben. Wetenschappelijk onderzoek toont keihard en keer op keer aan dat een allochtoon met een identiek CV in Nederland iets van 50% minder kans maakt op een baan, en mensen met een kleurtje veel vaker onterecht staande worden gehouden door de politie.

En deze ongemakkelijke feiten vormen ook gelijk de weerlegging van het weerwoord van witte Nederlanders dat er door elke bevolkingsgroep wel gediscrimineerd wordt, en dat schelden geen pijn zou doen.

Nederland is een multiculturele samenleving. Een multiculturele samenleving die ik overigens niet zomaar ‘mislukt’ zou durven noemen. Wie dat vindt, die moet maar eens gaan kijken in Rio of Johannesburg, om te leren hoe een ‘mislukte’ samenleving er echt uitziet.

Maar wat wel zo is, is dat in Nederland verschillende etnische groepen vooral erg langs elkaar heen leven. Dit is een overerving van onze eigen typisch Nederlandse verzuiling. Het wordt tijd met dat verschijnsel eens korte metten te maken. Nee, niet iedere Nederland is een racist. Maar Nederland is als geheel een samenleving waarin discriminatie een gegeven is. En daar moeten we wat aan doen, ook zonder naar het buitenland te verwijzen.

Tijd voor actie
Wat we echter bijna altijd zien, is dat politici zeggen tegen discriminatie te zijn, maar vervolgens weigeren om er wat aan te doen. Het beste voorbeeld is premier Mark Rutte. Over discriminatie op de arbeidsmarkt merkte hij op dat allochtonen dan maar beter hun best moeten doen om hun achterstelling in te halen, en als antwoord op de racistische bagger die Sylvana Simons werd uitgestort huilde hij grote krokodillentranen, maar zei er meteen bij er niets tegen te gaan ondernemen, omdat het nu eenmaal om de vrijheid van meningsuiting zou gaan. Met dat laatste negeert hij dat mensen door racistische agressie zoals Simons ten deel viel actief uit het debat worden weggejaagd. Ondertussen gebeurt er niets.

Alleen walging is niet voldoende. Er moet echt wat gebeuren. Maar wat? Er zijn een aantal heel concrete en effectieve maatregelen te verzinnen tegen discriminatie die de politiek echt zou moeten uitvoeren. Niet alleen ter bescherming van gediscrimineerde allochtonen, maar ook om te voorkomen dat deze mensen zich steeds meer tegen de samenleving af gaan zetten. Antidiscriminatie is zodoende ook in het belang van de samenleving als geheel. Er zijn drie gebieden die om maatregelen schreeuwen

Etnisch profileren
Ten eerste is er het etnisch profileren door de politie. De rechtvaardiging die voor etnisch profileren gegeven wordt, namelijk dat allochtone jongeren nu eenmaal oververtegenwoordigd zijn, is geen rechtvaardiging. De politie hoort burgers alleen staande te houden bij concrete verdenking van een crimineel feit. Bovendien is etnisch profileren een self fullfilling prophecy.

Een politieagent die vooral jongeren met een kleurtje controleert, vindt natuurlijk ook vooral bij die mensen rottigheid. De witte jongen die net zo crimineel is loopt niet tegen de mand, want die wordt niet gecontroleerd als hij in een te dikke auto rijdt. Etnisch profileren zet bovendien niet-blanke jongeren tegen de politie op, en is daarom puur contraproductief. Het is het laatste wat de politie goed kan gebruiken om haar werk goed te doen.

GroenLinks heeft onlangs in de Tweede Kamer het invoeren van zogenaamde Stopformulieren voorgesteld, waarop de politie telkens als zij iemand staande houdt de reden vastlegt. De politie en veel politieke partijen verzetten zich hiertegen omdat ze vrezen voor de administratie.

De methode heeft zich in Spanje en het Verenigd Koninkrijk echter al bewezen als bijzonder effectief, en dat is voldoende tegenargument voor dat bezwaar. Het verzet van de politie tegen het geven van inzage in haar werk lijkt mij bovendien zelfs een extra reden om dit juist wel te regelen.

Quota
Wat ten tweede aangepakt moet worden, is de structurele ondervertegenwoordiging van bevolkingsgroepen in maatschappelijke instellingen, die zichzelf bevestigt. Er is niets mis met een witte (of zwarte) club als het gaat om een klein bedrijf of een ongesubsidieerde vrijwilligersvereniging. Maar zodra het gaat om grote organisaties met een maatschappelijke functie kan het niet zo zijn dat bepaalde groepen in de samenleving stelselmatig ondervertegenwoordigd zijn.

Maatschappelijke instellingen representeren de macht, en daarom zou een evenredige vertegenwoordiging van bevolkingsgroepen daarin niet meer dan normaal moeten zijn.

Maatregelen als positieve discriminatie blijken om dat te veranderen niet genoeg, en bovendien zetten ze alleen maar kwaad bloed. In plaats daarvan moeten gemeenten en het rijk harde quota hanteren voor een goede representatie naar etniciteit van de bevolking, voor alle lagen van de eigen organisatie, te beginnen bij de top. En als we toch bezig zijn mogen die quota er ook komen naar leeftijd en geslacht. Dit geldt vooral voor de politie, die ondanks de jarenlange aandacht hiervoor nog steeds een bolwerk van witte mannen blijft.

Maar het zou daarnaast moeten gelden voor alle overheidsinstellingen, en instellingen die leven van subsidiegeld, zoals scholen. Uiteindelijk zouden deze quota zouden wat mij betreft zelfs moeten gelden voor bedrijven met meer dan 100 personen in dienst, omdat een groot deel van de maatschappelijke macht nu eenmaal bij het bedrijfsleven ligt.

Bovenstaand houdt ook in dat er een streep gaat door het recht om in het religieus geïnspireerd onderwijs alleen personeel en leerlingen aan te nemen die de grondslag respecteren. Vrijheid van onderwijs is een groot goed en dient gehandhaafd te worden, maar dit moet de onderwijsmethode betreffen, geen levensfilosofie. Montessori-rekenonderwijs is te rechtvaardigen, islamitisch rekenonderwijs niet.

Meningen en media
Ten derde moeten er effectiever opgetreden worden tegen discriminerende en ronduit bedreigende uitspraken. Rechters hebben de grootste moeilijkheid mensen op discriminerende uitspraken veroordeeld te krijgen, omdat de grenzen die de wet daaraan stelt uiterst vaag zijn. Die grenzen moeten dus duidelijker getrokken worden.

Het strafbaar stellen van belediging zou ik willen schrappen, want te subjectief. Daarentegen zou ik denken dat een uiting waarbij iemand of een bevolkingsgroep doodgewenst wordt, of fysiek letsel of aanranding wordt gewenst, sowieso strafbaar zou moeten zijn.

Dit zou ook moeten gelden voor ieder die oproept tot uitsluiting van publieke rechten puur omwille van achtergrond. En dit geldt uiteraard niet alleen voor discriminatie van allochtonen, maar ook van homoseksuelen, joden en vrouwen.

Dit is zo belangrijk, dat de politie hierbij in eerste instantie al zonder tussenkomst van de rechter een boete moet kunnen uitdelen. Bovendien moet deze boete verstrekt worden zonder dat daar aangifte van het slachtoffer voor nodig is. Pas dan kan er slagvaardig worden opgetreden. De rechter toetst eventueel achteraf in een beroep.

Daarbij moeten de media en vooral ook de sociale media hun verantwoordelijkheid niet langer kunnen ontlopen. Als de online platforms als Facebook en Twitter niet sneller en harder op willen treden tegen haatzaaien, discriminatie en zelfs geweldsuitingen, zouden ze zelf strafbaar moeten zijn voor het publiceren van die bagger. Laat die bedrijven een boete betalen voor iedere racistische uiting die ze na melding op hun sites laten staan.

Gratuit
Juist iedereen die zich zorgen maakt over Marokkaanse probleemjongeren, zou ook discriminatie aan moeten willen pakken. Jongeren die zich tegen onze samenleving afzetten worden nu in dit gedrag gestimuleerd, doordat ze overal continu als tweederangsburgers worden weggezet. Daarom valt dit gedrag ook niet te stoppen met ‘keihard aanpakken’ van crimineel gedrag alleen. Juist als we iets willen doen aan de allochtone straatbendes en straatterreur, moet de politiek ook de aanpak van discriminatie garanderen. Maar dit moet dan wel concreet vormgegeven worden, en niet alleen maar met mooie woorden.

Ik heb even een rondje over de sites van de verschillende partijen gemaakt, en de enige partij die consequent en in alle lagen maatregelen in de richting van bovenstaand voorstelt, is GroenLinks. De andere partijen, inclusief DENK, schrijven allemaal mooie woorden over discriminatie, maar koppelen daar vrijwel geen concrete maatregelen aan.

Zonder concrete maatregelen is de uitspraak dat discriminatie niet zou kunnen volkomen gratuit, terwijl er nu echt wat moet gebeuren, want het debat loopt momenteel zwaar uit de hand in Nederland. Volgend jaar eis ik daarom van de politieke partijen dat ze tijdens de verkiezingen het volk heel concreet uit gaan leggen wat zij aan de schandvlek van discriminatie gaan doen.

Een partij die dit niet op kan brengen, en weer niets anders dan morele afkeer en inhoudsloze voorstellen in het programma zet, is mijns inziens op dit gebied totaal ongeloofwaardig, en eerder onderdeel van het probleem dan van een oplossing.

Dit artikel verscheen eerder op Joop.nl

Blote kont

Het is weer raak op Twitter, dat medium dat ik altijd het liefst mijdt, maar waar alle kranten zo graag over schrijven omdat het er nu eenmaal vol zit met bekvechtende mensen. Zo bericht tenminste het AD. Wat is er gebeurd? Johan Derksen heeft iets gezegd. Namelijk dat bij veel amateurvoetbalclubs volgens hem teveel ‘Marokkanen’ rondlopen.

Nu heb ik het televisiegesprek niet gezien, maar het artikel in het AD lezende valt me één ding op:  ik ben er na het lezen nog steeds niet achter wat nu “het probleem” is waar Derksen het over heeft. Het enige wat ik lees is dat volgens Derksen Nederlanders met een Marokkaanse komaf niet in hun blote kont willen douchen. Dus voetbal werkt alleen als je in je blote kont doucht?

Het enige andere dat Derksen aansnijdt is dat “Nederlandse” jongens niet met “Marokkaanse” jongens willen voetballen (die niet in hun blote kont willen douchen). Zou Derksen het probleem willen aansnijden dat veel “Nederlandse” jongens vooringenomen zijn jegens Marokkanen? Of zijn ze gewoon eigenlijk allemaal op voetbal gegaan omdat ze eerder op zoek zijn naar een blote jongenskont dan de bal?

Dat lijkt mij dan inderdaad wel een probleem. Tenminste, als je van voetbal houdt.

Asielzoekers en PVV’ers over één kam scheren even erg?

Ik ben dan wel geen onverdeeld fan van Klaver, maar zijn repliek op Wilders doet hij dan wel bijzonder goed.

… om dan te doen alsof een hele groep van vluchtelingen of alle vluchtelingen criminelen zijn en mensen die rotzooi komen trappen, of als ik zou doen alsof alle mensen die kritisch zijn op vluchtelingen racisten zijn, dat is allebei even erg en dat zou de heer Wilders niet moeten doen.

Met name retorisch gezien overigens, want de vergelijking van asielzoekers met Wilders-fans gaat ergens ook mank. Wilders-fans verenigen zich vrijwillig in een politiek standpunt. Asielzoekers hebben hun status niet vrijwillig gekregen – of zeker niet allemaal – en delen hun politieke standpunten niet. Het is dus principieel gezien wel even erg om te generaliseren, maar het is gradueel gezien veel ‘erger’ om alle asielzoekers over één kam te scheren en ze verschillende eigenschappen toe te dichten, dan mensen die zich verzetten tegen de komst van vluchtelingen een politiek verwijt te maken.

(Wegens technische problemen zijn Facebook-video’s niet op Sargasso af te spelen: klik hier voor het filmpje.)

Daar gaan we weer…

… En weer staat mijn twittertijdlijn vol met opmerkingen over Zwarte Piet! En de pepernoten liggen nog niet eens in de winkel.

‘Linkse vrinden’,

Even mijn Uiterst Belangrijke Mening over Zwarte Piet inslikkend: Misschien kunnen we ons beter richten op discriminatie die daadwerkelijk mensen benadeelt, zoals discriminatie bij sollicitaties en etnisch profileren door de politie . Een ‘allochtoon’ heeft in ons land immers 60% minder kans om uitgenodigd te worden op gesprek bij een gelijk CV. En jongens met een kleurtje worden continu aangehouden op straat.

Wat is nou belangrijker?

Laten we eerlijk zijn: als het enige dat Rutte fout deed het negeren van de gevoeligheden over Zwarte Piet zou zijn, dan leefden we in een Walhalla.

Een gedachte. Als ik het komende half jaar nu net zoveel verontwaardigde tweetjes in mijn tijdlijn zou zien over etnisch profileren en discriminatie op de arbeidsmarkt, als het afgelopen half jaar over Zwarte Piet, misschien wordt het dan nog wel eens wat met de bestrijding van discriminatie in Nederland.
Verder lezen Daar gaan we weer…

Politiek Kwartier | Hitler is onder ons

Veel erger dan de vergelijking met Hitler maken, is deze tot taboe verklaren.

“Min-der! Min-der! Min-der!” scandeert de zaal in reactie op de vraag van de blonde leider.

Eerder had Geert Wilders aangekondigd dat hij iedereen die hem met Hitler vergelijkt voor de rechtbank zal dagen. Ook in ‘linkse kringen’ is deze vergelijking not done, taboe. Maar dan is er altijd nog het buitenland.

Moraal van het verhaal: wie niet graag met Hitler vergeleken wordt, moet beginnen zich anders dan Hitler te gedragen.

Te makkelijk, wordt dan gezegd.

Bovendien is er nu eenmaal veel overlast van Marokkanen, en dat moet je gewoon kunnen benoemen.

Verder lezen Politiek Kwartier | Hitler is onder ons

Politiek Kwartier – Politiek correct

COLUMN – De moderne angst voor het ‘politiek correct zijn’ houdt de integratie tegen.

Bij het overlijden van Nelson Mandela wist Nederlands grootste roddelblad de associatie met zwarte piet weer snel te leggen. Het zoveelste incident in een lange reeks. Gordon, Jack Spijkerman, Daphne Bunskoek, allemaal deden ze eerder een duit in het grappenzakje.

Daar moet je maar tegen kunnen, is een veel gehoorde reactie. Thierry Baudet legde het ons een paar weken terug nog uit: racistische grappen mogen hier, juist omdat het in Nederland voor de rest ‘wel goed zit’.

Maar dat is juist het probleem. Het zit hier helemaal niet goed.

Mensen met een andere kleur ervaren met grote regelmaat dat heel veel mensen ‘net zo grappig zijn als Gordon’. Zangeres Anouk gaf ons een inkijkje: telkens als er een kind geboren wordt uit haar ‘gemengde relatie’ stroomt er hatemail bij haar binnen die alles behalve grappig overkomt.

Daar blijft het helaas niet bij. Een bedrijf als Mike de Wilde Electronics grapte onlangs vrolijk mee. Een geintje? Misschien. Maar uit recente onderzoeken wordt duidelijk dat in het Nederland ‘waar alles wel goed zit’ sollicitanten met een buitenlandse achternaam twintig tot zestig procent minder kans hebben uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. Daarnaast worden mensen met een buitenlands uiterlijk door de politie extra vaak gecontroleerd.

Wie doorvraagt, krijgt bovendien te zien dat achter de grappenmakerij angst en verwijten zitten. We moeten ons als Nederlanders niet ‘laten overlopen‘, zoals Gordon het zo verongelijkt wist uit te drukken.

Trouwens, dat de politie even wat beter oplet bij Marokkanen is logisch, toch? De percentages problemen liggen in die groep nu eenmaal hoger…

‘Politiek correct zijn’ is tegenwoordig taboe. Discriminatie wordt ondanks de klachten en cijfers meestal ontkend of vergoelijkt, en wie daar iets tegenin brengt is een zeurpiet, of erger nog: een linkse zeurpiet.

Terwijl antidiscriminatie geen exclusief links feestje is. Het is een sleutelbegrip in het liberalisme. Het beoordelen van mensen op hun daden in plaats van hun afkomst is één van onze kernwaarden, en niet voor niets. Een vrije samenleving is erop gebaseerd dat mensen beoordeeld worden op hun daden. Ongewenst gedrag wordt afgestraft, je best doen wordt beloond. Daarmee halen we het beste in de mensen boven.

Discriminatie stopt dat proces. Je kan immers hard werken, keurig belasting betalen en tolerant zijn naar alles, gediscrimineerd wordt je toch.

Alle respect voor mensen die moeite hebben met de veranderende samenleving en zich storen aan overlast. Maar hoe is het om als hardwerkende en eerlijke jongen telkens gecontroleerd te worden door de politie vanwege je huidskleur? Als je je nergens schuldig aan maakt en je wordt er toch altijd uitgepikt, dan weet je: ik kan van alles doen, maar hoe ze mij behandelen kan ik niet veranderen.

Discriminatie is een ontmoediging voor mensen hun best te doen, en een aanmoediging zich van de samenleving af te keren. Daarom is politiek correct zijn niet slechts een kwestie van beschaving, maar ook van intelligentie.

Discriminatie is een natuurlijk mechanisme. We leggen snel verbanden om oordelen te vormen die meestal wel zo ongeveer kloppen. Maar wat mensen onderscheidt van dieren is dat ze daarnaast hun hersens gebruiken en zo hun filters verfijnen.

Hoog tijd dat we die afkeer van politieke correctheid weer achter ons te laten. Het staat een serieuze aanpak van problemen in de weg.

De Negers

Ik heb geen hekel aan negers.

Negers hebben een hekel aan mij.

Iedere keer als ik om de hoek van de straat verschijn, dan blijkt het dat ik iets uitstraal dat andere mensen niet opvangen, maar waar een neger voor terug schijnt te moeten deinzen… als kreeg hij een electrische schok.

Ik kan er niets aan doen.
Het is nu eenmaal zo. Het enige wat ik ooit van een neger heb gezien is zijn rug, want als een neger mij aan ziet komen… rent hij hard en gillend weg.

Nu heeft dit ertoe geleid dat ik tot op mijn tiende verjaardag ook nog nooit een neger gezien had. Zelfs op televisie waagden de negers zich niet te vertonen als ik keek.

Het is mysterieus, dat zei ik al, want ik heb niets tegen negers. Ik kón ook niets tegen ze hebben…

Ik had er immers nog nooit één gezien. Ik wist niet dat ze bestonden.

Nu is het voor iemand die niets tegen negers heeft moeilijk vol te houden dat hij politiek correct is, als hij zich niet van tijd tot tijd gebroederlijk met negers omgeeft. Tenminste, zo oordeelde de Politiek Correcte Vriendenkring die ik na mijn adolescentenperiode betrad. En aangezien geen neger zich met mij af wilde geven, viel ik er dus al gauw buiten.

Het ging helemaal buiten mezelf om, maar toch kreeg ik de schuld. En gezien werkelijk alle negers mij meden, werkelijk alle negers, en ik in mijn eentje was, was het ook normaal dat ik de schuld kreeg. Want het is makkelijker één enkel persoon te veroordelen dan een volledig ras, nietwaar?

Zeker binnen de Politiek Correctie Vriendenkring was het ondenkbaar dat de negers zelf schuldig waren aan discriminatie, alle negers, en ik zelf niet.

Enfin, ik moest dus actie ondernemen. En om de oorzaak te bestrijden zou ik hem moeten kennen. En om hem te kennen moest ik een neger spreken. En omdat negers altijd voor mij wegvluchtten, moest ik er dus eentje vangen.

Urenlang zat ik bij een geïmproviseerde val. Wat is de ideale val voor een neger? Ik heb van alles als lokaas geprobeerd te gebruiken. De speeches van Malcolm X op papier. Alleen blanken liepen in mijn val (voornamelijk mensen overigens uit de Politiek Correcte Vriendenkring). Ik gebruikte hiphopmuziek. Exact hetzelfde resultaat. Ik probeerde het door een grote hoeveelheid softdrugs, en bananen neer te leggen. Idem dito.
Om gek van te worden.

Ik moest het kortom anders aanpakken. Op een WC-deur schreef ik: verboden voor negers, en bleef op de loer liggen. Na een korte tijd hoorde ik de deur slaan en sprong tevoorschijn, en schoof een grendel die ik buitenop de deur had aangebracht aan. Dit keer had ik beet.

Ik ging op de deurkruk staan en keek over de post naar beneden. Daar, vanuit het diepe donker keken twee wijd opengesperde witte ogen mij aan. En ze waren angstig. Ja, in die ogen vlamde doodsangst. Even kreeg ik medelijden. Maar ik moest onverbiddelijk zijn. Dus stelde ik mijn vraag:

“Waarom ben je bang voor mij?”

Het enige wat ik terug kreeg als antwoord was een verschrikte kreet.
Maar ik, nu vastberaden, stelde mijn vraag nogmaals:

“Kom op, vertel! Waarom ben je bang voor mij?”

De ogen in de duisternis keken mij hierop onderzoekend aan. Echt, er scheen iets niet te moeten kloppen met zijn negerheid dat ik hem vriendelijk, voor zover de situatie dat toestond natuurlijk, toesprak. Toen kwam er het verschrikte antwoord:

“Waarom ga je niet weg?”

Toen brak plotseling de deurkruk. Ik lazerde met een flinke klap op de grond en brak mijn rug.

Toen de ambulance me op de brancard hees, zag ik vanachter de muren om de hoeken verschillende zwarte gezichten loeren. In de ambulance zag ik dat ze door de ramen naar binnen keken. En eenmaal in het ziekenhuis bleven de negers mij aanstaren, eerst van een afstandje, daarna drongen ze zich steeds meer en meer aan mij op.

Nu ik verlamd ben, word ik omringd door zwarte mensen. Ze zijn zo nieuwsgierig dat ik bijna geen leven meer heb. Ik word achtervolgd, constant, ik word er gek van. Ze komen zo dichtbij dat ik nauwelijks meer kan bewegen, nauwelijks meer kan ademen.

Ik weet niet waarom ik zo ben. Ik weet niet waarom ik dit verdien.