Een Europees leger is goedkoper, veiliger en effectiever dan verhoging defensiebudget

Om militair zelfstandig te worden dienen de EU landen hun defensieuitgaven niet omhoog te brengen, maar hun militaire apparaat centraal te organiseren.

Te weinig geld?

Het is een gedachte die je de afgelopen tijd wel vaker hoort: de Europese landen geven veel te weinig geld uit aan defensie. De NAVO zou voornamelijk op Amerikaanse investeringen draaien, en de Europese staten nemen hun verantwoordelijkheid niet. De cijfers lijken dat te onderstrepen: Gemiddeld geven de Europese lidstaten nog niets eens 1,5 procent aan defensie uit, terwijl de Verenigde Staten 4% van haar begroting aan defensie uitgeeft. Een NAVO-afspraak gaat uit van 2%.

Zo beschouwd lijkt het volkomen logisch te stellen dat de EU-landen meer geld aan defensie zouden moeten gaan besteden. De meeste partijen hebben die mening dan ook. Alle partijen, behalve de SP, GroenLinks en Denk, vinden dat er de komende jaren meer geld naar defensie moet. De opmerking van Trump dat hij een NAVO lidstaat die niet aan zijn investeringsverplichting voldoet niet meer te willen beschermen heeft veel mensen wakker geschud. De EU wil zichzelf kunnen verdedigen.
Verder lezen Een Europees leger is goedkoper, veiliger en effectiever dan verhoging defensiebudget

Politiek Kwartier | Wapenwedloop

COLUMN – De schreeuw om meer investeringen in defensie wordt verdedigd met misleidende cijfers. In werkelijkheid betalen wij nu al meer dan genoeg aan defensie.

Nederland is zich teveel aan het ontwapenen! Ons leger stelt niks meer voor! Wij, en de hele Europese Unie, wij zijn ‘free riders‘, afhankelijk van de VS die ons moeten verdedigen. Dat moet veranderen. Nederland moet aan de wapens.

Dit verhaal klinkt vanuit de legertop. Obama wil het. De Christelijke partijen maken er een speerpunt van bij de onderhandelingen voor gedoogsteun, de VVD ziet het bij monde van Halbe Zijlstra wel zitten, Timmermans voelt er na een bezoekje in Washington ook wel voor, en Hans Hillen doet er een schepje bovenop.

De propagandamachine draait op volle toeren.  Nu de Russen zich roeren is het publiek extra vatbaar voor deze propaganda. Maar is het waar?

Inderdaad, als we landen gaan vergelijken op percentages van het BNP lijken we wel militaire dwergen. En terwijl de rest van de wereld bewapent, bezuinigen wij.

Hoe manipulatief dit soort artikeltjes zijn zien we echter als we de absolute defensiebudgetten gaan vergelijken. Want dan ziet het plaatje er plotseling totaal anders uit.

Eerst eens kijken naar Nederland. Qua defensie-uitgaven staat Nederland op plaats 23 van wereld. Boven Polen, Pakistan, Noord-Korea, Indonesië, etc etc. Wij geven anderhalf keer zoveel geld uit aan wapens als Iran, dat door de hele wereld bedreigd wordt, twee keer zoveel als Zwitserland, dat in geen enkel bondgenootschap zit, als Argentinië, als Zuid-Afrika, en zo verder.

Waar hebben wij dit voor nodig? Voor de buitenlandse missies waar onze bevolking zo warm voor loopt? Die stuk voor stuk welvaart en vrede brengen in de gebieden waar ze worden uitgevoerd?

Genoeg gelachen. Nu de EU. Bij elkaar geeft de EU een slordige 247 miljard dollar per jaar aan wapens uit. Dat is meer dan China en Rusland samen (202 miljard).

Zeker, de EU heeft minder slagkracht dan Rusland. Maar dat komt niet door een tekort aan wapens. Dat komt doordat wij als EU niet kunnen en willen samenwerken op buitenlands beleid. Maar geen nood. Rusland heeft een defensiebudget van 77 miljard dollar, in orde van grootte vergelijkbaar met landen als het Verenigd Koninkrijk (54 miljard), Duitsland (45 miljard) of Frankrijk (43 miljard). Deze drie landen kunnen zonder de rest al twee keer zoveel wapens opleveren als Rusland.

Hoezo leunen op de VS? Het enige land waar de EU zich als gemeenschap qua wapens klein bij mag voelen is de VS zelf. Maar dit land geeft dan ook meer geld uit aan defensie dan de EU, China, Rusland, India, en de rest van de mondiale defensie top-10 bij elkaar.

“Een brullende Leeuw is veel geloofwaardiger als hij ook zijn tanden kan laten zien.” piept onze hoogste militaire top. Yeah. WC-Eend pleit voor meer WC-Eend. Dat de Amerikanen ons oproepen om meer te investeren in wapentuig geloof ik ook wel. Daar hebben ze nog genoeg materieel voor ons in de aanbieding. De wapenindustrie vertegenwoordigt er een belangrijk deel van de economie.

Nederland koopt zich ondertussen arm aan een vliegmachine die alles moet kunnen, en daardoor op alle punten faalt. Maar het kan erger. In Oostenrijk heeft het leger inmiddels meer vliegtuigen dan piloten.

De problemen van defensie hebben niets te maken met de hoogte van de budgetten. We investeren alleen op de verkeerde manier.

Politiek Kwartier – JSF-logica

COLUMN – Waarin Klokwerk zich met terugwerkende kracht verwondert over de JSF-discussie.

Deze week zou het JSF-week worden. Met als ondertitel de definitieve ondergang van de PvdA. Maar die kwam er niet. En door het theater van de Algemene Beschouwingen lijkt iedereen alweer vergeten dat Samsom vorige week nog door het oog van de naald kroop.

Maar de rust die Samsom voor zijn partij creëerde is tijdelijk. Het is stilte voor de storm. Over een maand laait de hele discussie vrolijk weer op.

Een volledig bizarre discussie wat mij betreft, waarin de argumenten steeds slechter te volgen zijn.

Wat mij nog het meest bevreemdt, is dat in die hele JSF-discussie nauwelijks werd verwezen naar de inpasbaarheid van onze luchtmacht in die van de militaire bondgenoten. Want laten we eerlijk zijn: Nederland is militair gezien alles behalve autonoom. De reden dat we wat voorstellen in het buitenland is dat we deel uitmaken van grotere bondgenootschappen.

Daarin zitten we overigens bepaald niet slecht. De NAVO is het grootste militaire bondgenootschap ter wereld. De Europese Unie is qua wapentuig de tweede grote politieke macht. Zelfs als Groot-Brittannië niet meedoet, hebben we als EU naar het schijnt een groter leger en meer materiaal dan Rusland en China.

Het probleem met de EU is echter dat ieder land nog steeds doet alsof het volledig autonoom is. Ook Nederland. Een uitgangspunt van het JSF-project is dat onze troepen niet van andere landen afhankelijk mogen zijn voor luchtsteun. Het Srebrenica-trauma, weet u wel. Maar in plaats van eens een boom op te zetten over de zeggenschapsstructuur bij dat soort gezamenlijke missies lopen we nu te debatteren over de aanschaf van een vliegmachine alsof we totaal onafhankelijk zouden zijn van de wereld om ons heen.

Wat me aan de discussie vorige week bijna net zo verbaasde was de redenering van Samsom dat de PvdA-leden gerust kunnen zijn over de aanschaf van het toestel, omdat voor het totale defensiebudget toch niet uitmaakt.

Zelf ben ik ook niet altijd overtuigd van het nut van meedoen aan militaire interventies. Ik durf de stelling wel aan dat de meeste interventies waarin we de afgelopen jaren hebben geparticipeerd als hulp aan het buitenland veel kostbaarder en minder effectief waren dan de altijd zo gehekelde ontwikkelingshulp.

Desondanks ben ik niet mordicus tegen iedere interventie. Zeker wanneer de ambitie van even een democratietje stichten is bijgesteld naar de wens om al teveel wapengeweld te temperen, bijvoorbeeld middels het instellen van een no fly zone, kan een interventie vele mensenlevens redden. Natuurlijk, een algemeen wapenembargo voor regeringen die de mensenrechten niet respecteren zou effectiever zijn, maar daarvoor hebben die lui nu eenmaal een iets te aantrekkelijke portemonnee – en daarom blijft ingrijpen helaas een optie die nu eenmaal af en toe nodig is.

En verder is er natuurlijk een plicht ten opzichte van de bondgenoten die ons beschermen. Ook dat kan ik volgen.

Maar daarvoor hebben we dan dacht ik toch wel goede vliegtuigen nodig, en geen overgesubsidieerd en veel te duur toestel dat op alle fronten net tekort blijkt te schieten. En zelfs als je die mening niet zou delen, dan nog ontgaat het mij volkomen waarom het een argument zou zijn om het weinige geld dat er nog is willens en wetens in een vliegende Fyra te gaan steken.

Enfin, het wordt nog spannend in november…