COLIMN – Klokwerk wil weg uit het Midden-Oosten.
Een leuk weetje: slechts twee procent van alle aanslagen die in Europa gepleegd worden, wordt gepleegd door moslims. Toch menen velen dat het oorlog is. De politiemannen willen met volautomatische wapens de straat op. Wilders wil het leger terugroepen. De Fransen sturen juist een vliegdekschip naar Irak, en pakken wat mensen op op basis van hun uitspraken. So far for de vrijheid van meningsuiting.
De algemene deler: investeer in de inlichtingendiensten, Big Brother is or will be watching you. De veiligheidsdiensten roepen om meer middelen en bevoegdheden. In Groot Brittannië heeft Cameron zelfs de oorlog al verklaard aan privacy-vriendelijke apps. De vrijheid van meningsuiting of wat daarvoor doorgaat wordt gekocht met privacy.
En links? Uit die hoek horen we eigenlijk niet veel anders. Van der Laan doet een mooie poging om paniek te bezweren, Samsom doet een enigszins mislukte fittie naar Wilders, van Ojik wil er ondertussen nog wat kannen thee tegenaan gooien, maar naar onszelf kijken doet in de kakofonie bijna niemand.
Vrijwel niemand vestigt er de aandacht op dat het moslimbashen als moderne volkshobby momenteel uit de klauwen aan het lopen is, en zeker de integratie niet bevordert. Massale oproepen op Facebook tot het plegen van aanslagen op gebedshuizen? Het lijkt mij geen goed recept voor deradicalisering van moslimjongeren. Als je toch al bevattelijk bent voor het idee dat het westen de grote vijand is wordt je daar zo wel in bevestigd.
Maar ik hoor hem al aankomen, het kleuterschoolargument: zij begonnen. OK, laten we aannemen dat dit zo is: wat deden wij?
Na 11 september 2001 valt Bush twee landen in het Midden Oosten binnen. Resultaat? Afghanistan is nog steeds een puinhoop. In Irak ging het aanvankelijk al niet al-te-vlotjes, in Syrië barstte echter de bom, en nu zitten we met de gebakken peren: de wereld wordt weer overspoeld met vluchtelingen en Irak is tegenwoordig de beste terroristenschool ooit.
Onze bondgenoten? Weinig fraais. Saudi Arabië speelt in dit verhaal een dubieuze dubbelrol. Het land maakt zich bijna net zo schuldig aan mensenrechtenschendingen als IS en blijft een bron van fondsen voor ‘islamisering’. En Israël? Dit land blijft hoe je het ook wendt of keert, en of je nu pro of conta bent, of dat je het god-betere-het probeert neutraal te zijn, een wereldwijde splijtzwam. Het is er na een flink decennium havikenbeleid helaas ook bepaald niet veiliger op geworden.
Het helpt allemaal niet in de strijd tegen terrorisme. Misschien moeten we het het komend decennium in dat Midden-Oosten maar eens een keer echt anders aan gaan pakken. Niet meer meten met verschillende maten. Afscheid nemen van foute vrienden. Drijf zo weinig mogelijk handel met landen die de mensenrechten aan hun laars lappen en hun aars afvegen met VN resoluties. Ja havikjes: dat geldt ook Israël.
Om echt onafhankelijk te kunnen worden, zullen we daarbij eindelijk een keer van onze olieverslaving af moeten. Daarvoor moeten we een stuk zuiniger worden met energie, die we vervolgens zoveel mogelijk zelf gaan opwekken. Dus huisjes isoleren, zonnecellen op de daken, windmolens in het landschap en auto’s voortaan op elektra. Onze wapens.
En dan: weg uit dat Midden-Oosten. Niet meer mee bemoeien. Dat lijkt me een betere route dan militairen op iedere straathoek zetten en al onze apps af laten luisteren.