COLUMN – Als we werkelijk mensen uit de bijstand willen halen, dan voeren we het onmiddellijk in dat mensen die vanuit de bijstand parttime gaan werken een deel van hun verdiensten mogen houden.
Even verder denkend op die bijstand-rel van afgelopen weken: ondanks dat het gecijferneuk momenteel waarschijnlijk voor niemand meer te volgen is, is iedereen het er wel over eens dat er problemen ontstaan wanneer iemand vanuit de bijstand parttime werk vindt.
Dat komt voornamelijk doordat de verdiensten van parttime werk zolang ze onder de bijstandsnorm liggen door kortingen op de bijstand verdwijnen. Daarom is er geen enkele financiële prikkel om te werken naast de bijstand.
Erger nog: bijstandsgerechtigden moeten in dat geval ook een diarree aan formulieren invullen om dit goed geregeld te krijgen (fouten in uw nadeel worden niet gecorrigeerd) en het wordt ze extra lastig gemaakt om bij het wegvallen van dat werk weer terug te keren. Daarmee zijn ook tijdelijke klussen zeer onaantrekkelijk.
Hier komt nog bij dat er al veel gevallen gemeld zijn van mensen die gedwongen werden hun part-time baan op te geven om aan trajecten van de sociale dienst mee te doen. Om werkritme op te doen, ziet u. De wereld op zijn kop.
De overheid heeft “de full-time baan” met “het vaste contract” zozeer tot religie verheven, dat ze alles wat niet in dat stramien past af wil straffen. De jacht op ZZP’ers is geopend, en werk vanuit de bijstand wordt afgestraft zolang het geen full-time baan is.
Maar wat willen we nu eigenlijk? Het liefst willen we dat mensen die nu in de bijstand zitten minder afhankelijk worden van de staat, toch? En ondanks dat het huilie-huilievolk dat zo graag jaloers is op bijstandsmevrouwen het beter meent te weten, blijkt uit ieder onderzoek dat die mensen dat voor het overgrote deel zelf ook willen.
Welnu, als we dat dan allemaal willen, dan is iedere stap in de goede richting mooi meegenomen, toch? Ieder beetje werk dat gedaan wordt dient te worden toegejuicht, lijkt mij.
Maar dat gebeurt dus niet. In plaats daarvan wordt het vinden van een beetje werk naast de uitkering keihard afgestraft.
Om dit op te lossen stelde ik als alternatief het basisinkomen voor. Maar laten we eerlijk zijn: ondanks de vreugdedansjes van Rutger Bregman bij de eerste de beste natte scheet van Lodewijk Asscher kan de invoering van zo een regeling nog wel even duren. Los van politiek draagvlak is de invoering van zo een stelsel een enorme ingreep, met veel onbeantwoorde vragen over de invulling en uitvoering daarvan.
Het kan gelukkig ook simpeler: door mensen die minder loon ontvangen dan de bijstandsnorm een deel van hun verdiensten laten houden. In alle scenario’s die de afgelopen weken zijn doorgerekend blijkt dat de verdiensten van full-time minimumloon hoger zijn dan die van full-time bijstand, waarom dan niet bij iedere dag werk een klein beetje van die achterstand ingehaald?
Het resultaat zou een win-win situatie zijn: De parttime-bijstander krijgt extra inkomen voor zijn inspanning, en de staat hoeft minder bijstand uit te keren.
En als bonus krijgen mensen die vanuit de bijstand part-time gaan werken de kans om échte contacten en werkervaring op te doen. En dat lijkt me beter dan die ziekmakende trajecten waar alleen nepcoaches rijk van worden, en verder alleen dropveters als Dennis Boutkan nog in geloven.