De Voedseltherapeut 02

Deel dit:


Over vlees en kwaliteit, en een japanse vleesschotel van lachend varken

Ach, lezer, waar is de tijd toch gebleven dat mens en dier gebroederlijk samen leefden? De moderne mens heeft nu hooguit alleen nog maar een hond of kat in huis! Dieren zonder nut eigenlijk… want als de hond blaft, is hij niet waakzaam, maar vinden we hem niet meer braaf, en als de kat een muis vangt, dan vinden we haar vies…

Ach lezer waar is de tijd gebleven dat het varken vrolijk knorrend rond het huis scharrelde, en de koeien bij de buren af en toe wat geloei lieten horen? Waarom is dit niet meer gewoon? Waarom zien we ze niet meer op straat; kippen en een geit? Hoe leuk voor onze kinderen zou dat niet zijn, en geef toe, hoeveel gezelliger zou de straat eruit zien als we weer leefden als deel van ons eigen ecosysteem, tussen ons eigen voedsel?

Maar goed, we weten, die tijd komt niet meer terug. Ook al zouden we willen, we zouden niet eens meer mogen! De dieren zijn verbannen naar afgesloten schuren. Het paard op straat is vervangen door de heilige koe, en daar mag geen krasje op komen! Beesten vinden we anno nu nu eenmaal oneindig veel smeriger dan ons eigen zwerfafval en uitlaatgassen. Nee, we willen geen haren en stront zien, slechts plastic en rubber, geen gier ruiken, maar chemische troep. De moderne smaak…

Maar laten we ondanks het feit dat we de dieren niet meer zien, ze toch niet vergeten! Niet alleen in het belang van de dieren zelf, maar ook en vooral in ons eigen belang!

Want misschien was u zich er nog niet van bewust, beste lezer, maar de hele bio-industrie, de opzet ervan, is het resultaat van armoede. In vroeger tijden en met name vlak na de oorlog was honger een realistischer probleem dan overgewicht, en vandaar dat we een industrie hebben opgezet waarmee we zo goedkoop mogelijk zo veel mogelijk voedsel konden produceren.

Maar smaak en kwaliteit kwamen hiermee wel in het gedrang! Ja, de natuur is machtig, want ze heeft ervoor gezorgd dat uw belang en dat van het varken gelijk liggen. Vlees van dieren die vrij waren tijdens hun leven is oneindig veel gezonder én smaakvoller dan vlees van dieren die groot zijn gebracht in een traliehokje op verpulverd krachtvoer en een overdosis medicijnen.

Natuurlijk is vlees lekker, en uw voedseltherapeut zult u niet horen roepen dat iedereen vegetariër moet zijn. Welnee. We zijn tenslotte van nature alleseters, en diersoorten die elkaar opeten horen nu eenmaal bij de natuur… en als het iets is wat uw therapeut niet graag tegenspreekt, dan is het wel de Natuur! Maar in plaats daarvan kunt u beseffen dat u lang niet iedere dag vlees nodig heeft, en áls u dan vlees eet, ook kwaliteit mag eisen. Zowel de dieren als uzelf verdienen dat.

Nee, maakt u zich geen illusies dat u zo de wereld verbetert. Uiteindelijk krijgen we het natuurlijk pas echt voor elkaar een omslag te maken wanneer een overheid met de vuist op tafel slaat en zegt; nu is het genoeg! En helaas, uw overheid houdt u bezig met zoethoudertjes als de animal-cops en heeft voor werkelijk dierenleed bepaald geen oog. Maar doet u ondertussen wat u kunt. Dan blijft ú tenminste gezond. Eet slechts vlees van een lachend varken, dan hoeft ú zich in ieder geval voor uzelf niet meer te schamen omdat u afval eet!

In dat kader het recept van deze keer: lachend varken op zijn Japans! Neem 400 gram lachend varken in reepjes, bak die in olie aan, voeg een in reepjes (julienne) gesneden courgette toe, een in halve ringen gesneden ui en een fijngesneden sinaasappel, en… roer. Even laten doorpruttelen, zeker niet te lang… klaar! Serveer met noedels en garneer met verse koriander. Smakelijk!


Deel dit: